Betrokkenheid is naast fascinatie mijn grote drijfveer voor alles. Strijden voor een goede zaak en opkomen voor ieders recht op geluk en welzijn horen daarbij. Dat is iets wat ik wil delen met anderen en wat ik van anderen ook verwacht. Er is veel onrecht in de wereld, waartegen je misschien niets alles kunt doen, maar waaraan je wel een bijdrage moet leveren. dat is mijn overtuiging. Het minste wat je kunt doen is anderen helpen waar nodig en mogelijk.

Betrokkenheid is voor mij ook een moreel besef. Vrijheid is een groot goed, dat alleen een kans heeft als we elkaar als elkaars gelijken zien en die ruimte gunnen. Dat is lastig in een maatschappij waar alles draait om geld en delen van verworvenheden niet altijd voor iedereen vanzelfsprekend is. Armoede ontstaat niet vanzelf, maar is het resultaat van afspraken die we met elkaar maken. Daar kunnen we dus wat aan doen, maar dat vraagt solidariteit, een beetje van jezelf prijsgeven waar een ander ook wat aan heeft.

Je kunt met elkaar met relatief weinig veel voor elkaar krijgen als er een gemeenschappelijke basis en doelen zijn. Maatschappelijk, publiek eigendom staat de laatste decennia enorm onder druk. Privaat bezit en commercie worden gezien als drijfveer van de economie met als hoogtepunt het winkelparadijs als redder van de samenleving. Gevolg is dat binnensteden ontvolken, de leegstand toeneemt en het voor een groeiend deel van het publiek onbetaalbaar wordt om deel te kunnen nemen aan de publieke ruimte.

Alles kost geld en als het geen geld oplevert is het niks waard. Kunstenaars en werknemers moeten ondernemers zijn, bibliotheken en theaters sluiten want het kost geld. Dat is jammer omdat cultuur veel meer oplevert dan verkochte kaartjes en consumpties. Het biedt naast lering en vermaak ook ruimte voor ontmoeting en uitwisseling. Je kunt als lokale gemeenschap in plaats van gokken op private investeringen maatschappelijk vastgoed centraal te stellen in de ontwikkeling van de stad. Je leeft niet alleen in je woning maar maakt ook deel uit van een openbare ruimte. Je leven en huis zijn veel meer waard als de leefomgeving veel te bieden heeft en je met de buurt zelf de openbare ruimte kunt beheren.

Ik ga graag in gesprek over maatschappelijk onderwerpen. Sinds 2010 schrijf ik met enige regelmaat essays, columns en commentaren over mijn verwonderen over politiek en de media, dat ik deel via sociale media als Facebook en Twitter.

Sinds 2013 ben ik medebestuurder van Stichting Ugenda die een uitgebreide cultuurkalender met inhoud op het web aanbiedt. Ugenda is een actieve vrijwilligersorganisatie die bijna dagelijks schrijft en bericht over kunst, cultuur en uitgaan in Nijmegen.

In 2012 en 2013 was ik lid van de werkgroep Cultuur en de Creatieve Stad en fractievolger en richtte mijn aandacht op een aantal onderwerpen. Mijn belangrijkste bijdragen waren een initiatiefvoorstel om braakliggend vastgoed met bestemming die niet op korte termijn kan worden uitgevoerd tijdelijk aan de gemeenschap aan te bieden en een motie voor een dialoog voor een markthal in Nijmegen.